شهر خاموش

کافیه چشمامو باز کنم،

تبدیل میشم به وقاحت، به شرم، به احساس گناه. به اینکه منم تا آخرِ عمر دستم تو همین کاسه‌‌ است. و به اینکه بی‌چاره‌ام.